Benjamin

 m.  Z des Benjamins die Benjamine

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ Benjamin Benjamine
Genitiv Benjamins Benjamine
Dativ Benjamin Benjaminen
Akkusativ Benjamin Benjamine

Worttrennung

Ben·ja·min, Ben·ja·mi·ne
Bedeutungen
[1] jüngste Person innerhalb einer Gruppe
Synonyme
[1] Jüngster, Junior
Sinnverwandte Wörter
[1] Nesthäkchen, Nestküken
Beispiele
[1]

Referenzen

[1] Wikipedia-Artikel Benjamin (Vorname)
[1]
[1]
[1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon Benjamin
[1] , „Benjamin“, Seite 66
[1] , „Benjamin“, Seite 44
[1] , „Benjamin“, Seite 78
[1] , „Benjamin“, Seite 102
[1] , „Benjamin“, Seite 53
[1] , „Benjamin“, Seite 91
Quellen

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ Benjamin Benjamine
Genitiv Benjamins Benjamine
Dativ Benjamin Benjaminen
Akkusativ Benjamin Benjamine

Worttrennung

Ben·ja·min, Ben·ja·mi·ne
Betonung
Bẹnjamin

unzählbar

Kasus Singular Plural
Nominativ Benjamin -
Genitiv Benjamin, Benjamins -
Dativ Benjamin -
Akkusativ Benjamin -
单数 复数

zählbar

Kasus Singular Plural
Nominativ der Benjamin die Benjamine
Genitiv des Benjamins der Benjamine
Dativ dem Benjamin den Benjaminen
Akkusativ den Benjamin die Benjamine
单数 复数